Donderdag 24 April Ingelmunster
Het was met de hele club
wandelen geblazen,
gelijk de vorige jaren rond de
tijd van Pasen,
en hopelijk nog zolang we
geluk hebben
met de benen en de asem.
De zaal op voorhand gepland,
het weer aan de zacht-warme
kant,
85 deelnemende wandelaars in
totaal
voor een 7km -wandeling op
stap
in elkaars aangenaam
gezelschap.
De conclusie luidt: een
succesverhaal.
Keurig geregeld, perfect
geslaagd,
niet in het minst dankzij gids
André
die de wandeling van passende
uitleg heeft voorzien,
waarvoor hij alle waardering
verdient.
De vaste wandelaars uiteraard
in hun sas
omdat het hun vertrouwde
wandelen was.
Ook de lopers waren blij met
het gemak
van niet te rap, graag traag,
we houden het tempo laag.
Lopen is toch altijd min of
meer
of te sterk prestatiegedreven
terwijl wandelen ideaal is om
de omgeving en het landschap
te beleven.
Tot hier vermoedelijk gekomen
tot aan de helft
zal het verder gaan over het
wandelen zelf.
Wat er viel te beleven,
de uitleg die André heeft
meegegeven.
Aan de kerk in Ingelmunster om
te beginnen
lag het voor de hand dat André
Ingelmunster
in verband zou brengen met
Brigand.
De Franse revolutie, Napoleon,
de Brigands
die streden tegen de Franse
vijand.
Het woord Brigand leeft voort
in de naam
van het bier dat hier wordt
gemaakt.
Al even befaamd is het
Kasteelbier,
nog straffer van smaak.
De vermelding moet de groep
als muziek
in de oren hebben geklonken
want na afloop werd er, in
alle eer en deugd,
licht aangeschoten, beroesd
verheugd,
behoorlijk veel Ingelmunsters
gedronken.
Het wandelen startte aan de
Kasteeldreef.
Een rechte doorgang met bomen
als zuilen.
De groep lag algauw verspreid
uiteen
en sloot daarna weer dichter
aan
toen we de brede wandelweg
voor een smaller pad
verruilden.
We hielden onze eerste halte
aan de kerk in Emelgem
waar André een periode uit
onze geschiedenis verklaarde,
over de geuzen-protestanten
die in opstand kwamen tegen de
Spanjaaarden,
de kerken binnenvielen
en de heiligenbeelden
vernielden.
Ook in de kerk van Emelgem
gingen ze lelijk te keer,
die beeldenstormers van
weleer.
Het wandeltraject naar
Ingelmunster terug
met links veel groen en rechts
de vaart
was zoals al het voorgaande
zeer de moeite waard.
We stopten nog even voor een
adempauze, een rustpunt,
waar ons wat te drinken werd
gegund.
Als we het laatste, minder
mooie stuk overslaan,
zien we ons aan het einde van
de tocht
samengetroept, kort voor we
het café binnengaan.
André vertelt nog een en ander
over de brouwerij en hun bier,
in dit geval
de Geuze, van topkwaliteit
zogezegd
maar volgens de kenners niet
terecht.
Wat er van aan is, het kan ons
nu niks schelen
want we hebben droge kelen
en we zijn al vooruit aan het
denken
wat we ons zullen laten
inschenken.
En van de inspanning en de
buitenlucht
trek gekregen in eten,
zouden we ook wel met de
broodjes weg weten.
De wandeling en het
aansluitende samenzijn,
men wil er graag bij zijn.
Het is te zien aan het aantal
deelnemers in stijgende lijn.